Nou, we hadden natuurlijk gezegd dat als jullie geen bericht meer van ons zouden ontvangen, jullie zouden denken dat het was mis gegaan met het onderzoek... Maar gelukkig, hier zijn we weer en dus kunnen we wel zeggen dat de start van het onderzoek gelukkig goed is gegaan!
Vorige week dinsdag was het zo ver. We zouden zelf dus de eerste deelnemers zijn aan ons onderzoek. Want tja, hoe kun je het nu verkopen aan andere mensen om mee te gaan doen, terwijl je de ervaring zelf niet eens hebt?!
Toch wel een beetje spannend, want hoe zou het voelen? Hoe lang zou het duren?
Nou het voelde dus zo: druk met je duim op de kauwspier in je wang (deze kan je voelen als je klemt en ontspant) en druk dan als je spier in ontspannen toestand is, bijna zo hard als je kan. En hoe voelt het? Niet heel lekker he? Maar gelukkig is het een soort druk-pijn en geen steek-pijn, dat zou, denken wij, erger zijn.
Het heftige gevoel houdt dan een paar minuten aan waarna het in een aantal minuten naar bijna 0 afzwakt. Elke 30 seconden moeten de deelnemers op een schaal aangeven hoeveel pijn zij voelen. En deze scores, incl de ingevulde vragenlijsten, gebruiken wij dan voor onze resultaten.
Nu weten jullie ook een beetje wat ons onderzoek precies inhoudt.
Na dit zelf te hebben ondervonden was het voor ons de tijd om nu zoveel mogelijk (het liefste komen we natuurlijk in de buurt van de 40) vrijwilligers te vinden die dit ook wilden doen. Dit hebben we, al zeggen we het zelf, best goed aangepakt: flyers gemaakt, studenten gestalkt in the student common room, research day thk bijgewoond waarbij we in de pauzes op zoek gingen naar mensen en ook in de collegezaal naast zoveel mogelijk verschillende mensen probeerden te gaan zitten, rugbywedstrijd bijgewoond op vrijdagavond waarbij Micheal (president studievereniging thk) ons aan zoveel mogelijk mensen voorstelde, veel mails gestuurd en vooral veel socializen en lief lachen!
En... het werkt! Meteen die vrijdag erna hebben er al 5 mensen meegedaan en ook aankomende 2 weken staan er weer bijna 15 op het programma! We zeiden al tegen elkaar: Als we dit aan de mensen kunnen verkopen (pijn ondergaan!) dan willen ze ons straks bij Tell-Sell maar al te graag hebben! Wij kunnen alles verkopen!
Maar er is hiernaast natuurlijk ook nog wel tijd voor andere leuke dingen. We zijn gaan whalewatchen! Nou heel erg leuk! Kennen jullie die mop van die 3 meiden die gingen whalewatchen?! Ja, precies! Ze zagen er helemaal geen 1...
Wat we wel kregen was: een ruige zee, windkracht 10, heel veel zieke mensen op de boot, zeiknatte kleren, onderkoelingsverschijnselen terug in de bus, recht-overeind-staande-kapsels, 1 kg zout op het gezicht p.p. en last but not least: 0 dolfijnen en 0 walvissen!
Maar, wat we ook kregen was: een voucher om nog een keer te gaan op een andere dag, omdat we niets hadden gezien! Dus ja, dat was dan wel weer heel leuk. We moesten er achteraf echt keihard om lachen!
Verder zijn we ook naar Sydney Olympic Park geweest, waar we ook even een duik hebben genomen in het Olympische Zwembad waar Inge de Bruijn en Pieter v/d Hoogenband in 2000 goud hebben gewonnen. Dat was wel even heel bijzonder. Verder is het Park best indrukwekkend, dus de camera's hebben die dag weer goed hun werk gedaan.
Oja! Heel leuk is ook, dat we voor het eerst lekker op het strand hebben gelegen afgelopen weekend! Het weer wordt hier echt steeds beter en lekkerder en de korte broeken zijn sinds Maleisie weer uit de kast. Een lekker vertrouwd gevoel:).
Nou zoals jullie kunnen lezen, vervelen we ons hier helemaal niet.
We zullen snel weer wat van ons laten horen!
Cheers!
Vorige week dinsdag was het zo ver. We zouden zelf dus de eerste deelnemers zijn aan ons onderzoek. Want tja, hoe kun je het nu verkopen aan andere mensen om mee te gaan doen, terwijl je de ervaring zelf niet eens hebt?!
Toch wel een beetje spannend, want hoe zou het voelen? Hoe lang zou het duren?
Nou het voelde dus zo: druk met je duim op de kauwspier in je wang (deze kan je voelen als je klemt en ontspant) en druk dan als je spier in ontspannen toestand is, bijna zo hard als je kan. En hoe voelt het? Niet heel lekker he? Maar gelukkig is het een soort druk-pijn en geen steek-pijn, dat zou, denken wij, erger zijn.
Het heftige gevoel houdt dan een paar minuten aan waarna het in een aantal minuten naar bijna 0 afzwakt. Elke 30 seconden moeten de deelnemers op een schaal aangeven hoeveel pijn zij voelen. En deze scores, incl de ingevulde vragenlijsten, gebruiken wij dan voor onze resultaten.
Nu weten jullie ook een beetje wat ons onderzoek precies inhoudt.
Na dit zelf te hebben ondervonden was het voor ons de tijd om nu zoveel mogelijk (het liefste komen we natuurlijk in de buurt van de 40) vrijwilligers te vinden die dit ook wilden doen. Dit hebben we, al zeggen we het zelf, best goed aangepakt: flyers gemaakt, studenten gestalkt in the student common room, research day thk bijgewoond waarbij we in de pauzes op zoek gingen naar mensen en ook in de collegezaal naast zoveel mogelijk verschillende mensen probeerden te gaan zitten, rugbywedstrijd bijgewoond op vrijdagavond waarbij Micheal (president studievereniging thk) ons aan zoveel mogelijk mensen voorstelde, veel mails gestuurd en vooral veel socializen en lief lachen!
En... het werkt! Meteen die vrijdag erna hebben er al 5 mensen meegedaan en ook aankomende 2 weken staan er weer bijna 15 op het programma! We zeiden al tegen elkaar: Als we dit aan de mensen kunnen verkopen (pijn ondergaan!) dan willen ze ons straks bij Tell-Sell maar al te graag hebben! Wij kunnen alles verkopen!
Maar er is hiernaast natuurlijk ook nog wel tijd voor andere leuke dingen. We zijn gaan whalewatchen! Nou heel erg leuk! Kennen jullie die mop van die 3 meiden die gingen whalewatchen?! Ja, precies! Ze zagen er helemaal geen 1...
Wat we wel kregen was: een ruige zee, windkracht 10, heel veel zieke mensen op de boot, zeiknatte kleren, onderkoelingsverschijnselen terug in de bus, recht-overeind-staande-kapsels, 1 kg zout op het gezicht p.p. en last but not least: 0 dolfijnen en 0 walvissen!
Maar, wat we ook kregen was: een voucher om nog een keer te gaan op een andere dag, omdat we niets hadden gezien! Dus ja, dat was dan wel weer heel leuk. We moesten er achteraf echt keihard om lachen!
Verder zijn we ook naar Sydney Olympic Park geweest, waar we ook even een duik hebben genomen in het Olympische Zwembad waar Inge de Bruijn en Pieter v/d Hoogenband in 2000 goud hebben gewonnen. Dat was wel even heel bijzonder. Verder is het Park best indrukwekkend, dus de camera's hebben die dag weer goed hun werk gedaan.
Oja! Heel leuk is ook, dat we voor het eerst lekker op het strand hebben gelegen afgelopen weekend! Het weer wordt hier echt steeds beter en lekkerder en de korte broeken zijn sinds Maleisie weer uit de kast. Een lekker vertrouwd gevoel:).
Nou zoals jullie kunnen lezen, vervelen we ons hier helemaal niet.
We zullen snel weer wat van ons laten horen!
Cheers!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten